تکنیکهای ارتباط غیر کلامی در هنگام

تکنیکهای ارتباط غیر کلامی در هنگام "پرزنت"

شاید در اطراف شما نتورکرهای زیادی وجود دارند که در هنگام پرزنت، با مهارت خاصی با دیگران ارتباط برقرار می کنند و با قدرت کلام خود خیلی زود شنونده را تحت تاثیر قرار می دهند. این رفتار یک رفتار ماهرانه اجتماعی است که باعث می شود دیگران آنها را افرادی موفق و با کفایت تلقی کنند. بخشی از این رفتارها کلامی و بخشی دیگر غیر کلامی هستند. متاسفانه اکثر پرزنتورها به ارتباط کلامی و قدرت بیان، بیشتر از ارتباط غیر کلامی اهمیت می دهند. این در حالی است که در یک تعامل دو نفره، 33 درصد از معانی و مفاهیم از طریق روش های کلامی و 66 در صد آن از طریق روش های غیر کلامی رد و بدل می شود. در واقع بعضی از رفتار ها که کارکرد ارتباطی دارند (مثل ژست ها، لبخند زدن، حرکات سر و...) به رفتارهای غیر کلامی معروفند.  

یک پرزنتور باید یاد بگیرد چگونه با ارتباط غیر کلامی و فیزیکی خود در جهت نافذتر کردن کلام خود استفاده کند. به طور مثال اگر در هنگام پرزنت بخواهد چند نکته را برای طرف مقابل به شکل تاکیدی بیان کند، بهتر است روی هر کدام از کلمات کلیدی تن صدای خود را بالا ببرد و سپس کمی مکث کند تا مخاطب آنها را به ذهن بسپارد. در این تحلیل به طور خلاصه، به بررسی چند رفتار غیر کلامی در هنگام پرزنت پرداخته ایم که امیدواریم مورد توجه شما عزیزان قرار بگیرد.

ایستادن:

معمولا افرادی که پایگاه اجتماعی بالاتری دارند، راحت تر می ایستند و بالعکس افراد پایین تر، رسمی ترمی ایستند و سعی می کنند با دستان خود حالت احترام را حفظ کنند و به خود چندان اجازه نمی دهند به فردی که از لحاظ اجتماعی از آنها بالاتر است زیاد نزدیک شوند. در جلسات معارفه سعی کنید با نوع ایستادن، احساس خاصی را به طرف مقابل القاء کنید و یا بالعکس اگر طرف مقابل در برابر شما چنین رفتاری از خود بروز داد، به این معنی است که او موقعیت اجتماعی خود را پایین تر از شما می داند.

نشستن:

در هنگام پرزنت اگر دیدید طرف مقابل به سمت جلو خم شده است، بدانید که بحث شما برای او جالب بوده است. سعی کنید شما هم در هنگام پرزنت به سمت جلو خم شوید و از نشستن به صورت خیلی رسمی و شق و رق خود داری کنید. صاف و شق و رق نشستن می تواند نشانه اضطراب و ناراحتی باشد و در مقابل، لم دادن نشانه بی اهمیتی و جدی نگرفتن و البته در بعضی مواقع نشانه "راحتی" است. تحقیقات نشان داده است که اگر دو نفر در یک تعامل نشسته با هم تفاهم داشته باشند، احتمالا وضعیت مشابهی در نشستن به خود می گیرند. به این اصل در روانشناسی بازتاب آیینه گون بدن می گویند.

حالات سر و صورت:

اگر حرفهای شما به عنوان یک پرزنتور برای طرف مقابل جالب باشد با تکان دادن و بالا و پایین بردن سر شما را به سخن گفتن بیشتر ترغیب می کند تا زودتر به نکاتی که می خواهد بداند دسترسی پیدا کند. حالا شخصی را در نظر بگیرید که ادعا می کند در پرزنت بسیار مسلط است و کنترل خوبی روی فرآیند معارفه دارد اما وقتی در هنگام پرزنت به چهره اش نگاه می کنید آثار سرخ شدن و عرق کردن را در صورتش به وضوح می بینید و مشاهده می کنید که چگونه از فرط خشکی دهان، مرتب آب می خورد. به راستی آیا ادعای تسلط از چنین شخصی پذیرفتنی است!؟ یک پرزنتور بهتر است که از حرکات سر و صورت خود (مثل لبخند زدن) جهت تنوع بخشیدن به سخنان خود استفاده کند.

نگاه کردن:

خیلی ها معتقدند که چشم ها بیانگر کلیه حالات درونی هستند. به طور مثال اگر شما در هنگام پرزنت حرفی بزنید که به آن ایمان نداشته باشید، این موضوع از نوع نگاه کردن شما مشخص خواهد شد. کافیست یک نفر از شما بپرسد چند تومان پورسانت دریافت کرده اید!؟ اگر قصد دروغ گفتن داشته باشید ناخود آگاه قبل از اینکه پاسخ بدهید به جایی خیره می شوید و سپس به دروغ عددی را می گویید. این در حالی است که اگر با اعتماد به نفس کامل به چشمان او خیره شوید و خیلی زود پاسخ دهید نشان دهنده این است که دروغی در کار نیست.

حالات بیرونی:

در جوامع مختلف اهمیت فوق العاده ای به جذابیت افراد داده می شود. به همین دلیل است که ما ظاهر خود را دستکاری می کنیم و سعی می کنیم با نوع لباس پوشیدن و آرایش مو جذابیت فیزیکی خود را افزایش دهیم. به این مطلب First Impression یا تاثیر گذاری اولیه می گویند که در هنگام پرزنت از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.نباید فراموش کنیم که مردم به طور ناخودآگاه به رفتارهای غیر کلامی بیشتر اهمیت می دهند. کمااینکه اگر رفتارهای غیر کلامی به کمک کلام ما بیایند، تاثیر آن را چند برابر می کنند